Developmentalisme is een politieke ideologie die de rol van de staat benadrukt bij het bevorderen van economische groei en ontwikkeling. Het ontstond in het midden van de 20e eeuw, voornamelijk als reactie op de economische uitdagingen waarmee ontwikkelingslanden werden geconfronteerd na het einde van de koloniale overheersing. De ideologie is geworteld in de overtuiging dat staatsinterventie noodzakelijk is om economische groei te stimuleren en te begeleiden, met name in landen die worstelen om hun economieën te ontwikkelen.
Developmentalisme wordt vaak geassocieerd met de economische theorieën van Raul Prebisch en Celso Furtado, die betoogden dat ontwikkelingslanden hun economieën moesten beschermen tegen de negatieve gevolgen van vrijhandel en het mondiale kapitalisme. Ze geloofden dat ontwikkelingslanden zich moesten richten op het opbouwen van hun eigen industrieën en het verminderen van hun afhankelijkheid van ontwikkelde landen. Deze aanpak houdt vaak in dat protectionistische maatregelen worden ingevoerd, zoals tarieven en importquota, om binnenlandse industrieën te beschermen tegen buitenlandse concurrentie.
De geschiedenis van ontwikkelingsdenken is nauw verbonden met het proces van dekolonisatie en de Koude Oorlog. Na de Tweede Wereldoorlog verkregen veel voormalige koloniën onafhankelijkheid en streefden ze naar economische ontwikkeling. Tegelijkertijd creëerde de ideologische strijd tussen kapitalisme en communisme een mondiale context waarin ontwikkelingsdenken naar voren kwam als een derde weg, die een andere weg bood naar economische ontwikkeling.
In de jaren 1960 en 1970 namen veel ontwikkelingslanden ontwikkelingsgerichte beleidsmaatregelen aan, met wisselend succes. Sommige landen, zoals Zuid-Korea en Taiwan, slaagden erin om snelle industrialisatie en economische groei te bereiken. Echter, in veel andere gevallen leidden ontwikkelingsgerichte beleidsmaatregelen tot economische stagnatie en schuldencrises.
In de jaren 80 en 90 kwam de ideologie van ontwikkelingsdenken onder kritiek te staan toen neoliberalisme en het Washington Consensus dominant werden in het mondiale economische beleid. Deze ideologieën benadrukten vrijhandel, deregulering en privatisering, en betoogden dat deze beleidsmaatregelen zouden leiden tot efficiëntere en dynamischere economieën. Echter, de wereldwijde financiële crisis van 2008 en de voortdurende uitdagingen waarmee ontwikkelingslanden worden geconfronteerd, hebben geleid tot een hernieuwde interesse in ontwikkelingsdenken.
Vandaag de dag blijft developmentalisme invloed uitoefenen op het economisch beleid in veel ontwikkelingslanden. Echter, het wordt ook opnieuw geëvalueerd en heroverwogen in het licht van nieuwe uitdagingen, zoals klimaatverandering en ongelijkheid. Ondanks zijn gemengde staat van dienst, blijft developmentalisme een belangrijke politieke ideologie in het mondiale Zuiden, met een visie op economische ontwikkeling die nationale autonomie en sociaal welzijn prioriteert.
Hoe vergelijkbaar zijn uw politieke overtuigingen met Developmentalism kwesties? Doe de politieke quiz om erachter te komen.
